Dat een zwangerschap alleen maar uit wachten bestaat, heb ik me nooit gerealiseerd. Wachten op een positieve zwangerschapstest. Wachten op een echo. Wachten op de trimesters die voorbijgaan. Wachten op de baby. Het duurt maar lang. Dat wachten. Ik sta te popelen om mijn kindje te ontmoeten.
De eerste echo
Ik weet het nog goed. Zielsgelukkig stond ik in de badkamer. Een positieve zwangerschapstest in mijn hand. En, dan die allereerste echo. Zo bijzonder! Ik liep naar buiten met het gevoel alsof ik in de zevende hemel was beland. Het liefst schreeuwde ik van de daken dat ik zwanger was. De hele straat, de hele wereld, mocht het weten. Mijn voornemen om het goede nieuws pas met 12 weken te vertellen, heb ik niet volgehouden. Dat spreekt voor zich.
"Ik kan niet wachten om mijn baby te ontmoeten. Dus, waarom nog langer wachten? Ik besloot om zelf een kijkje te nemen!"
Zwanger zijn, love it!
Over zwanger zijn wordt vaak gezegd: ‘Het is niet altijd rozengeur en maneschijn!’ Maar, in mijn geval is het dat wél. Ik vind het geweldig om zwanger te zijn. Die groeiende buik. Babykleertjes uitzoeken. Eindeloos geklets over de baby en het (aankomend ouderschap). De bezoekjes aan de verloskundige. Naar het hartje luisteren, je verbonden voelen met de kleine. I love it! Opeens ben ik alweer bijna twintig weken zwanger. De twintig-wekenecho staat voor de deur. Een belangrijke mijlpaal. Niet alleen ons eigen gevoel, maar ook de bevindingen tijdens de reguliere controles van de verloskundige worden bevestigd. De baby is kerngezond. Het gaat goed met onze zoon. Ja, zoon! Er is een jongen op komst.
Spieken met de Babywatcher
Na de mijlpaal van de twintig-wekenecho voelt het weer alsof ik alleen maar aan het wachten ben. Ik vraag me af wanneer ik weer een echo krijg? Krijg ik er nog wel een? Hoelang moet ik wachten? Ik verlang ernaar om mijn zoontje te zien. Volgens mijn man ben ik té ongeduldig. Zelf zeg ik liever dat ik gewoon erg nieuwsgierig ben. Ik kan niet wachten om mijn baby te ontmoeten. Dus, waarom nog langer wachten? Ik besloot om zelf een kijkje te nemen! Tsja, ik kon het gewoon niet laten. Daar lag ik dan. Gewoon thuis op de bank. Mijn man zet de Babywatcher klaar. Blote buik, gel erop en babywatchen maar! We genieten intens van dit moment, van onze zoon. Experts zijn we niet, maar toch lukt het ons redelijk snel om de baby te herkennen. De armpjes, het gezichtje en de beentjes, prachtig! We zijn ontzettend dankbaar voor dit extraatje. Ons momentje plezier. Zelfs de opa’s en oma’s hebben de kleine bewonderd. Iedereen blij! Echt waar, ik beveel het iedereen aan. Ook dankzij de klantenservice die mij (en vooral mijn zwangere brein) in het weekend hielp met al mijn vragen. Stiekem hoop ik nog dat ik een echo krijg bij mijn volgende controle bij de verloskundige. En anders, tot snel kleintje!
Zie je baby waar en wanneer je maar wilt.
Volg de ontwikkeling van je baby en mis nooit iets.
Deel een bijzonder moment en maak blijvende herinneringen met familie en geliefden.
