"Het zwanger raken lukt niet en het verlangen neemt me gewoon over"
Een tijd geleden bestelde Glenn een Babywatcher voor een vriendin, met de stiekeme hoop binnenkort ook haar eigen kleine te kunnen bewonderen. ‘Dat doe ik wel effe’, dacht ze, een baby maken. Inmiddels zijn ze heel wat zwangerschapstesten verder: het zwanger raken lukt maar niet. Ze vertelt dat dit niet altijd even gemakkelijk is.
De tijd is rijp
“Vijf jaar geleden wilde ik al een baby, maar mijn partner, Coen, vond ons nog te jong. Hij was er nog niet klaar voor en het paste ook niet in ons leven. We waren te losbandig en speels, misschien zelfs wel onverantwoordelijk. Dat zie ik nu ook. Inmiddels hebben we al twee jaar een hond, Shivan – een American Staffordshire. Hierdoor weet ik dat we de verantwoordelijkheid aankunnen. Shivan is mijn baby, maar toch zou een echte baby nog net wat leuker zijn. Coen en ik stonden op een cruciaal punt van onze relatie: breken of doorgaan. Maar als we dan toch doorgingen, dan wilde ik ook
all the way gaan. Daar was Coen het mee eens, dus stopte ik met de pil en hadden we veel seks. Heel veel seks.”
“Soms neemt het je 100% over. Dag en nacht was ik ermee bezig. Filet Americain, rauwe vis, alcohol – ik at en dronk het niet meer. Alsof ik al zwanger was.”
“In het begin was vooral Coen heel gefocust op het zwanger worden. Dat merkte je aan alles. “Ik zie het aan je tieten.” “Aan je buik.” “Hoe je doet.” “Zelfs Shivan merkt het aan je.” Na de seks hield hij zelfs mijn buik vast, heel schattig! Na een paar maanden veranderde zijn instelling, omdat hij besefte dat het geen zin had om er zo mee bezig te zijn omdat het komt wanneer het komt. Hij vroeg alleen nog maandelijks wanneer mijn vruchtbare periode is,
that’s it! Dit veranderde alles bij mij. Hoewel ik eerst nog helemaal geen research had gedaan, sprong ik nu achter mijn computer en bracht ik dagelijks urenlang door op internet om alle tips en tricks omtrent zwangerschap op te zoeken.”
De babyfocus
“We probeerden alles uit. Nieuwe standjes, zodat we dieper kwamen, wat de kans op een baby zou vergroten. Het was zeker leuk om nieuwe dingen te proberen, maar het was zonder succes. Ik las dat we minder seks moesten hebben om zijn zaad te sparen, dus zetten we er een rem op. Mijn hele leefstijl paste ik aan. Hoewel ik normaal nogal van pizza, kapsalon, afhaal houd, ging ik nu op de gezonde tour. Ook stappen met de meiden deed ik niet meer. Sprak ik met ze af, dan was ik eigenlijk alleen gefocust op de baby. Op het werk was ik alleen maar bezig met de baby. Na werk ging ik sporten, omdat ook dit goed schijnt te zijn om zwanger te raken. Verder wilde ik rustig aan doen en niet meer drinken in het kader van mijn nieuwe leven en het nieuwe gezinsleven dat op komst is. Ik was er constant mee bezig en het nam me helemaal over. Ik checkte de zwangerschapsapp constant. ’s Nachts droomde ik over zwanger zijn. Mijn leven draaide 100% om de zwangerschap. Had ik zin in filet americain of sushi? Pech! Dat wilde ik niet meer eten; wie weet was ik wel zwanger.” Wist je dat: 30% binnen 3 maanden zwanger is 70% binnen 6 maanden zwanger is 80% binnen 1 jaar zwanger is 90% binnen 2 jaar zwanger is
Is het een seintje van bovenaf?
“Uit ongeduldig- en onwetendheid deed ik maandelijks een zwangerschapstest. Ik wist dan ook niet hoe mijn cyclus in elkaar zat en daarnaast hoopte ik gewoon zo erg op dat goede nieuws. Ik hield mijn hele omgeving goed op de hoogte. Bleef mijn ongesteldheid bijvoorbeeld een paar uur uit, dan liet ik mijn vriendinnen weten dat ik misschien wel zwanger was. Emotioneel beïnvloedde het me flink. Elke keer weer die teleurstelling zodra je menstruatie begint. Ik raakte geïrriteerd en de sfeer thuis werd er zeker niet gezelliger op. Ik reageerde het af op Coen, wat natuurlijk niet goed is, want hij kan er ook niks aan doen. Toch dacht ik dat het aan hem of mij lag. Ik stelde mezelf duizenden vragen. Wat konden we beter doen? Moeten wij dan wel zwanger raken of is het een seintje van bovenaf? Aan de andere kant dacht ik: het is de natuur, daar kun je niks aan doen. De ene dag lag ik huilend in bed, de dag erna was er niks aan de hand, om vervolgens weer huilend in bed te belanden. Coen en ik hadden het hierdoor zwaar samen, dus besloten we er iets aan te doen. In mei mag ik mijn vruchtbaarheid laten onderzoeken (na een jaar proberen); we hebben de deal gesloten het los te laten tot die tijd. De gedachte dat ik een onderzoek krijg, maakt me rustig. Het helpt me om los te laten. Ik besef nu ook dat ik erg overdreven bezig was met mijn extreme babyfocus.”
De druk van buitenaf
“Ik ben nu 27. Coen ook. We zijn al meer dan 9 jaar samen. Mensen denken, ach, je bent nog jong. Je hebt nog zo veel tijd om kinderen te baren. Zo voel ik het niet. Mijn zussen zijn super vruchtbaar, bij hun was het telkens weer gelijk raak. Ze waren beide 21 jaar toen ze hun eerste kindje kregen. Mijn moeder was 23. Hierdoor voel ik al langere tijd een druk dat ik ook moet. Ook in Coen zijn familie lijkt iedereen heel vruchtbaar te zijn. Ik dacht dus dat het zo gepiept was, maar ik heb het flink onderschat. Coen en ik hebben een zware periode achter de rug, maar het gaat nu veel beter. Natuurlijk wil ik graag zwanger raken, maar ik besef me ook dat ik nú leef. Als ik er zin in heb, dan ga ik opstap. Ook eet ik waar ik zin in heb. Straks moet ik het 9 maanden laten. Natuurlijk is de teleurstelling er nog altijd elke maand zodra mijn menstruatie begint, maar in plaats van chagrijnig te worden, denk ik: volgende keer beter! Een jongen of meisje? Coen wil graag een jongen. “Mietjes maken grietjes”, zegt hij wel eens voor de grap. Stiekem hoop ik op een meisje, gewoon om te bewijzen dat haar papa een mietje is. Maar eerlijk gezegd, een jongen of meisje, eigenlijk wil ik gewoon zo’n frummeltje in mijn buik. Dat is mijn droom.” Probeer jij ook zwanger te worden? Lees dan meer over jouw
Meest vruchtbare dagen en bekijk
welke standjes je het beste kan doen.
