Soms kan ik het zelf nauwelijks geloven. In 5 á 6 weken zouden we een klein meisje in het bedje zien liggen (als ik met 37/38 weken beval). De temperaturen lopen de afgelopen weken al flink op en aangezien we nu al meerdere keren bijna de 30 - of zelfs 30+ - temperaturen hebben bereikt, hoop ik steeds meer op een bevalling die niet te lang op zich laat wachten. Natuurlijk heb je er in niks in te kiezen, dus we moeten ons maar laten verrassen.

Het moment waarvan we dachten dat het nooit zou aanbreken, is dan toch gearriveerd. Lichte vormen van nesteldrang zijn zichtbaar en ik weet bijna niet wat me overkomt. Ik zou foto’s kunnen toevoegen hoe mijn kledingkast er soms uit ziet om te illustreren hoe chaotisch en rommelig ik normaal ben, maar voor je eigen bestwil zal ik dat achterwege laten. Als je namelijk zelf 32 weken zwanger bent op dit moment van lezen, zou je daar aardige kriebels van kunnen krijgen. Maar okay; afgelopen zaterdagavond ben ik samen met mijn moeder de kledingkamer helemaal leeg gaan ruimen en heb ik meer dan vijf (!) vuilniszakken met kleding weggegooid. Terwijl mijn man ondertussen op stap ging met collega’s en genoot van bier en muziek, zat ik orde te scheppen in huis. En geloof me als ik zeg dat dat een unicum is.

Het is zelfs zover dat ik al volgende projectjes in huis heb uitgekozen om op te ruimen, te sorteren of zelfs weg te gooien. Dit is zeker niet de heftige nesteldrang waar zwangeren soms mee dealen, maar voor iemand die nauwelijks een bord in de vaatwasser zet, is het toch al heel wat.

Ook de babykamer heeft weer een toevoeging; een vintage kanten hemeltje hangt sinds deze week boven het bedje. De komende weken gaan we de kamer nog afmaken met wat leuke details, zodat we dan in rust kunnen wachten op haar komst.

Ook op werkgebied leef ik langzaam toe naar mijn verlof. Waar ik eerst nog maar maximaal drie uurtjes per dag werkte, heb ik dat aantal flink omhoog gegooid om de laatste dingen af te krijgen en het babybudget nog net iets omhoog te krikken. Over 2 weken start in de 35e week dan eindelijk mijn verlof en ik kan er niet op wachten. Met je hoofd ben je vaak al in de voorbereidingen van de bevalling en de kraamtijd - en alles wat daar nog voor moet gebeuren. Hoe het met die laatste weken zal gaan van mijn weekdagboekje kan ik dus nog niet vertellen. Misschien maak ik gewoon wat notities en voeg ze daarna bij elkaar; of misschien houd ik jullie wel nog wekelijks op de hoogte. We’ll see.

Ook deze week hadden we weer een groeiecho en een afspraak bij de verloskundige. Ze ligt nog altijd goed voor de bevalling en lag met haar hoofdje zelfs al tegen de rand van het bekken, een teken dat ze is aan het indalen. Mijn man vond dat niet zo spannend, want ‘dat was toch ook de bedoeling’. Maar voor mij was het een huge deal; ze is zich klaar aan het maken om er langzaam uit te gaan komen. Okay, het zegt niks over het moment van de bevalling en hoe lang dat zal duren; maar spannend is het toch. Tijdens de volgende verloskundige afspraak zullen we het bevalplan gaan bespreken, misschien zal ik die zelfs in het dagboekje bespreken.

I’ll keep you posted ;-)

Lees hier Dagboek van een zwangere: week 33