Zwanger zijn, niemand heeft je ooit verteld dat het zo zwaar zou zijn. Dat lichaam. Die kwaaltjes. Fulltime moe. En je hebt je hormonen maar nét onder controle. Grapje, meestal heb je ze helemaal niet onder controle. Dit is in ieder geval wat je als zwangere vrouw absoluut niet hoeft te horen! So watch out!
Het gewicht: een zeer gevoelig onderwerp!
‘Ben je zwanger of….?’ Vragen ze met lichte twijfel in hun stem. Uh, JA, ik ben zwanger, waarom ben ik anders zo dik? ‘Ik zie het al. Je hebt een dikkere kop gekregen’ Oké, nou bedankt. Die info had je best achterwege mogen laten. ‘WOW, je buik is ZO groot!’ Ja, ja, dat zie ik ook wel. En ik voel het. Laat me met rust. ‘Weet je zeker dat het er maar één is?’ Ha-ha, grappig zeg. Nee, het is geen tweeling, anders had je het wel geweten.
Net zoals je niet tegen een puber moet zeggen: ‘ben je weer bezig; weer lekker aan het puberen?" Mag je ook absoluut niet wijzen op de zwangerschapshormonen die weer opspelen!
‘En, spelen je hormoontjes weer op?’
*inclusief evil lach* Nee, ik vind het gewoon niet normaal wat je doet. En hoe je doet. Waarom irriteer je me zo? Ga gewoon weg, uit mijn zicht. Dan kan ik je vast beter verdragen. ‘Dat je zwanger bent, wil niet zeggen dat de wereld om jou draait’ Uh, ja, jawel. Weet je hoe ik me voel? Nee! Als ik naar huis wil gaan, ga ik naar huis. Als ik wil shoppen, ga ik shoppen. Als ik chagrijnig in bed wil liggen, doe ik dat. Deal with it.
Foooooood!
‘Mag je dat wel eten?’ Bedankt, maar ik ben zelf helemaal op de hoogte van wat ik wel en niet mag. En nee, dit mag ik ‘officieel’ niet. Maar ik eet het toch. Want een klein hapje, kan heus geen kwaad! ‘Moet je niet wat meer eten? Je eet voor twee hoor!’ Nee, ik eet niet voor twee. Dat is onzin, mijn baby is ieniemienie. Bovendien kán ik niet meer eten; het past er gewoon niet in. Dus stay out of it! ‘Frietjes, dat is toch niet goed voor je baby?’ Serieus? Ga je je bemoeien met wat ik eet? Als ik zin heb in frietjes, eet ik frietjes. Ik bemoei me toch ook niet met jou? Jij zou die frietjes ook beter kunnen laten hoor… ‘Doe even rustig, je eten komt er zo aan’ Ik zou oprecht willen dat ik rustig kon afwachten, maar het gaat niet! Begrijp het nou eens. Als ik honger heb, heb ik écht honger! Het is geen aanstel, ik moet gewoon NU eten!
Bemoei je er niet mee a.u.b.
‘Je gaat toch wel thuis bevallen hè?’ Uh, sorry? Waar ik beval bepaal ik zelf wel. Daar heb jij helemaal niks mee te maken! ‘Je gaat toch wel borstvoeding geven hè?’ Weer een gevalletje van bemoei je er niet mee! Ik doe wat ík wil! Bovendien lukt het niet iedereen om borstvoeding te geven. Dus weet ik veel of ik borstvoeding ga geven. Ik mag het hopen. ‘Ik vind jou helemaal geen moeder-type’ Zegt ze dit echt? Fijn dat je mijn onzekerheid nog even aanwakkert. Echt, hartelijk dank hoor.
Goedbedoeld, maar… Grrrr!
‘Mag ik even voelen?’ Ok, ik geef toe. Ik ben al blij dat je het vraagt en niet meteen erop vliegt. Maar NEE, ik wil niet dat je voelt. Maar goed, doe toch maar. ‘Ik hoop dat jouw kind wel een normale naam krijgt!’ Wordt gezegd nadat er weer een geboortekaartje in de brievenbus valt. Maar ik vind het een leuke naam. Nu maak je me bang. Het valt niet mee,
die perfecte babynaam kiezen! ‘Probeer nog te genieten. Straks is het gedaan met de rust’ Genieten, hoe doe ik dat? Ik kom niet vooruit, alles doet pijn en ik ben doodop. Als ik wil slapen, ligt mijn buik in de weg. Of moet ik plassen. Dus uitrusten voordat je baby er is, lukt nogal lastig hè. Oh, en fijn dat je erin wrijft dat ik straks geen rust meer heb ? ‘Je hoopte zeker op een meisje’ Een zoontje of een dochter, wat maakt het mij uit. Ik houd van allebei. En als ik wel liever een dochter had gewild, dan zou ik jou dat nu écht niet zeggen!
Het wachten op de bevalling……
’29 weken pas? Dan moet je nog even hè’ Wat meer bemoedigende woorden misschien? Dat zou fijn zijn. Dankje. ‘Nog geen baby?’ NEE DAT ZIE JE TOCH! En anders zou je het heus wel weten. Krijg je weer het zoveelste appje? Dit is het ideale bericht om terug te sturen….
http://www.haveyouhadthatbabyyet.com/
“Een tip voor als je iemand gaat lastig vallen zodra ze overtijd zijn. Vraag: ‘alles nog rustig’ in plaats van ze er keer op keer op te wijzen dat de baby te laat is” - Sarah
‘Heb je wel al geprobeerd
de bevalling op te wekken?’ Ik ga jou niet vertellen wat ik wel of niet doe. Weet je dan niet dat het allemaal geen effect heeft? Je kan alleen maar afwachten. ‘Ga lekker een flink stuk wandelen. Dan komt de baby!’ HOE DAN? IK KAN HELEMAAL NIET MEER LOPEN! ‘Heb je je al laten strippen? Dat werkt echt’ Nee. Nee. Nee. Dan zou ik ontsluiting moeten hebben. Maar er gebeurt helemaal NIKS. ‘Hij komt wanneer hij komt. Geen enkele baby is blijven zitten’ Goh. Bedankt voor je hulp. Daar heb ik iets aan.. ‘Maar gelukkig heb je wel een hele mooie buik!’ Wat heb ik daar nou aan? Ik ben + 41 weken zwanger en wil die baby eruit!!!
Niet alleen woorden zijn vervelend…..
Is ze zwanger? Wow, kijk die buik. Je hoort het ze denken. Elke blik dwaalt af naar je buik, je bent net een wandelende attractie. Mensen, staar niet zo a.u.b! Al dat ongevraagd advies. Het is lief bedoeld hoor, dat weet je ergens ook wel. Maar soms trek je het gewoon even niet meer. Ze begrijpen het wel zodra ze zelf zwanger zijn… En de mannen, tja. Die zullen het nooit begrijpen? Is je vrouw zwanger? Ai, dat kan pittig zijn.
Zo ga je om met de hormonen van je vrouw. Klaar met de zwangerschap en wil je écht even genieten? Met de
BabyWatcher kun je jouw baby vanuit je bed of bank bewonderen. Even kijken of alles nog goed gaat daar binnen.